چهل سالگی!!!!

چهل ساله های امروز

در روزگاری نه چندان دور، چهل پنجاه سالگی، سن قرار و آرام بود.

چهل پنجاه ساله جزو بزرگان فامیل و خانواده بود.

برای خودش احترام و برو و بیایی داشت.

زندگیش کاملا تثبیت شده بود و امنیتی داشت و ثباتی..!

امروز اما چهل پنجاه ساله های ایرانی وضع ديگرى دارند..!نه مانند چهل پنجاه ساله های جوامع سنتی و سالیان قبل احترام بزرگتری و ریش سفیدی دارند، و نه همچون چهل پنجاه ساله‌های جوامع پیشرفته ثبات مالی و امنیت اجتماعی.

چهل پنجاه ساله‌ی امروز ایرانی، چند سالی است در حال دست و پنجه نرم کردن با گرفتاری‌های مهاجرت است.

هنوز دارد زبان خارجی یاد می‌گیرد

در حالیکه ذهنش دیگر ذهن بیست سالگی نیست.

در کشور غریب امتحان شغلی و امتحان رانندگی می‌دهد و همچنان با قوانین جدید کشور بیگانه دست به گریبان است.

همچنان به چیزهایی که پشت سرش گذاشته و آمده، فکر می‌کند و گاهی افسوس می‌خورد .

همچنان نگران شرایطش در کشور جدید است

نگرانی‌های یک آدم بیست ساله را در جسم و روح یک چهل پنجاه ساله به دوش می‌کشد .

چهل پنجاه ساله‌ی امروز آنقدر خوش‌شانس است که برخلاف پنجاه ساله‌های پنجاه سال پیش، پدر و مادرش هنوز در کنارش هستند.

اما او با قلب و روح یک آدم چهل پنجاه ساله، هر روز صبح باید با این فکر بیدار شود که مادر و پدرش امروز خوبند؟

چهل پنجاه ساله‌ی امروز ، هم پدر و مادر است برای فرزندانش، و هم گاهی برای پدر و مادرش..باید ستون محکم بزرگترها و کوچکترها باشد.

سفت و محکم بایستد و اصلاً احساس ضعف نکند. خیلی هم احساساتی نشود.

در روزگاری که نه فرزندش خیلی تره برایش خورد می‌کند و نه پدر و مادرش ، او باید حواسش به همه‌ی آنها باشد .

مشکلات همه را سر و سامان دهد و مشکلات خودش را هم.

چهل پنحاه ساله‌ی امروز ، باید مسائل سن بلوغ فرزندش را حل کند. باید برای آینده‌ی فرزندش آنهم در این اوضاع آشفته، تدبیر بخرج دهد.

گرچه هنوز جسمش و روحش هزار طلب دارد، باید با تنهایی کنار بیاید، چرا که حتی اگر بتواند رابطه‌ی پیچیده‌ی زناشویی را زنده و شاداب نگه دارد. باز هم تنهاست..!

چون وقت ندارد و امکانش نیست به این چیزها فکر کند . چون همه منتظر اویند و متوقع از او.

چهل پنجاه ساله‌ى روزگار ما همچنان باید چهار اسبه کار کند.

چون روزگارش ثبات اقتصادی ندارد هنوز و آینده‌اش نيز هنوز مبهم است و دیگر بدنش طاقت اینجور کار کردن را ندارد.

گاهی فشار بالا می‌رود و گاهی پایین. گاهی تپش قلب می‌گیرد..!

چهل پنجاه ساله‌هاى این روزگار همان‌هایی هستند که در بلاتکلیف‌ترین دوران این سرزمین رشد کردند، تمامی آزمون و خطاها روی آنها صورت گرفت، بدترین رفتارها با آنها شد.

بدیهی‌ترین تفریحات دوران نوجوانی و جوانی برای آنها جرم محسوب می‌شد، و حتی به خاطر آن در بند افتادند.

دلهره و ترس و نگرانی به داخل سلول‌هایشان رخنه کرد، جزئی از وجودشان شد و با آن بزرگ شدند، در بچگی مطیع بودند و در بزرگسالی نیز مطیع.

همیشه منتظر سرابی به نام آینده‌ی بهتر بودند و..

چهل پنجاه سا‌له‌ی عزیز!

اگر بخت با تو یار بود و زنده ماندی!قوی باش!خیلی قوی باش!

تو چهل پنجاه ساله‌ی این روزگاری در این سرزمین، و نباید انتظار قرار و آرامشی مانند چهل پنجاه ساله‌های پنجاه شصت سال قبل را داشته باشی.

چون زندگی هنوز با تو خيلی کار دارد

گوشه ای از اعتقادات زیبای سرخپوستان :

·     ما جزئى از طبيعت هستيم نه رئيس آن.

·     ما هيچگاه گياهى را با ريشه از خاك نمى كنيم.

·     ما موقع ساختن خانه، خاك را زياد جابه جا نمى كنيم.

·     ما در فصل بهار، آرام روى زمين قدم بر مى داريم چون مادر طبيعت باردار است.

·     ما هرگز به درختان آسيب نمى رسانيم.

·     ما فقط درختان پير و خشك را قطع مى كنيم و قبل از قطع كردن براى آرامش روحش دعا مى كنيم.

·     حتى حيواناتى كه براى مايحتاج غذايى در حد نياز از آن‌ها استفاده مى كنيم را نيز با اجازه و دعا براى آرامش روحش او را از چرخه ى هستى جدا ميكنيم.

·     به اندازه ى مصرفمان درخت مى بريم و گوشت تهيه مى كنيم.

·     هرگز هيزم ها را اسراف نمى كنيم.

·     اگر حتى يك درخت جوان و سرسبز را قطع كنيم ، همه ى درختان ديگر جنگل، اشك مى ريزند و اشک آنها در دل ما نفوذ می کند و وجودمان را مجروح می کند و قلبمان آرام آرام تاریک می شود.

·     خاک مادر ما و آسمان پدر ماست.

·     باران عاشقانه ترین سرود هستی است.

·     طبیعت روح دارد و مهربانی را می‌فهمد.

بیرەوەری ویادداشتەکانی نیوسەدەی پێشمەرگەیەک

                                                                                           

بیرەوەری و یادداشتەکانی نیو سەدەی پێشمەرگەیەک کەوتە بەر دەستی خوێنەران.

دوای ماندووبوونێکی زۆر لە ئامادەکردن و کۆکردنەوەی بیرەوەری و یادداشتەکانی خدر  عومەرزادە  (دۆڵەگەرمی )، توانرا سەرجەم نوسراو و یادداشتەکانی لە وڵاتی نۆروێژ بە چاپ بگەیەنیین.

هاورێیانی ماموستا و خوێنەرانی ئازیز دەتوانی بۆ خوێندنەوەی کتێبەکە سەردانی ماڵپەری کوردیپێدیا بکەن.

ئەگەر هەڵەیەک لە کتێبەکەدا بەر چاوتان کەوت دەتوانن بە
Email: alan.omarzada@gmail.com
ئێمەی لێ ئاگادار بکەنەوە.
دەتوانن بە کلیک کردن لە سەر ئەو لینکەی خوارەوە کتێبەکەتان بەردەست بکەوێت.

بیرەوەری و یادداشتەکانی نیوسەدەی پێشمەرگەیەک

                                                                   

اردوغان کاتالیزور استقلال کوردها!

.

                                                                                                                                                                

طی روزهای اخیر شاهد آن هستیم که ارتش ترکیه بدون دلیل قانع کننده ای به همراه تنی چند از گروههای پیرو خود به جنگ کُردها در منطقه آرام و با ثبات عفرین در شمال سوریه رفته است. این جنگ در حالی صورت می گیرد که باید تاکید کرد که دیگر نمی توان کُردها را به سکوت و تمکین از دولت های خودکامه واداشت یا از معادلات منطقه حذف کرد. آنچه اردوغان رئیس جمهور بی تدبیر ترکیه می کند نتیجه ای جز مصمم تر شدن کُردها و افزایش نقش آفرینی آنها نخواهد داشت و رابطه ای معکوس میان خواست و اراده اردوغان با اراده و مقاومت کُردها و نتیجه نهایی این درگیری وجود دارد و در حقیقت او با اقداماتش خود کاتالیزور استقلال کُردها است.

به باور بنده موج سوم استقلال ملت های بدون حاکمیت فرا رسیده و این موج سرانجام کار خود را خواهد کرد.

موج اول پس از جنگ جهانی اول به پیدایش دهها دولت جدید منجر شد که از دل آن سایکس -پیکو و دولت های مختلفی در خاورمیانه و البته در اروپا و دیگر نقاط جهان پا به عرصه وجود نهادند

اما موج دوم پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کشورهای مصنوعی یوگسلاوی و چکسلواکی و امثال آنها روی داد و کشورهای مختلفی در بالکان و ... پس از سالها کشمکش و بحران، متولد شدند.

و موج سوم به استقلال کاتالونیا؛ اسکاتلند؛ فلاندرها و کُردها خواهد انجامید. بارهاگفته ام که کُردهای ایران سه هزارسال است که در کنار سایر گروههای ایرانی زندگی کرده اند و اگر ظلمی در کار نباشد سه هزارسال دیگر هم خصلت ایرانی خود را از دست نمی دهند چراکه ایران، عراق نیست که در سال 1923 بوجود آمده باشد، یوگسلاوی و چکسلواکی هم نیست که در سال 1920 بوجود آمده باشد. در نتیجه هیچ دلیلی برای واهمه از تجزیه وجود ندارد.

متحدان واقعی ایران در آینده خاورمیانه همین کُردها هستند نه عراقی ها و نه سوری ها. ایران عصر هخامنشیان را به یاد بیاورید: از سند تا مدیترانه. عراق آخرش هم مال داعش و سوریه هم آخرش مال بعثی هاست. ولی کُردها برای ایران می مانند چرا که هر جا که نوروز هست ایران عزیز هم هست.

دکتر احمد نقیب زاده استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران